Ergenekon Destan?

Ergenekon destan? Göktürkler'in türeyi?ini anlat?r. Bir çok kaynak taraf?ndan farkl? ?ekilde anlat?lan Ergenekon destan?nda ortak nokta, Türklerin kurttan türemi? olduklar? efsanesidir.

Destanda bu türeyi? ?öyle anlat?l?r: Göktürkler kom?u uluslardan biri taraf?ndan yok edilir. Ancak bu k?y?mdan on ya??nda bir çocuk sa? kal?r. Kollar? ve ayaklar? kesilip bir sazl??a at?lan çocuk bir kurt taraf?ndan beslenmeye ba?lan?r.

Çocu?un ya?ad???n? ö?renen kom?u ülke han?n?n, çocu?u öldürtmesi için sazl??a asker göndermesi üstüne, kurt, çocu?u Altay da?lar?na götürür. Bir ma?arada kurtla birlikte ya?ayan çocuk büyüyünce kurtla birle?ir. Bu birle?meden do?an on erkek çocuk büyüyüp evlenerek bulunduklar? bölgeden ç?karlar ve akarsular?n, a?açlar?n, hayvanlar?n bol oldu?u, sarp da?larla çevrili bir bölgeye yerle?irler.

Da??n doru?u olan bu yere da? kemeri anlam?nda "Ergene" kelimesiyle "dik" anlam?ndaki "Kon" kelimesini birle?tirerek "Ergenekon" ad? verdikleri bu bölgede 400 y?l kalarak ço?ald?kdan sonra, çevreye yay?lmak isterler, ancak bir ç?k?? yolu bulamazlar. Bir demirci, da?lar?n bir yerinde demir ma?deni oldu?unu, bu maden eritilebilirse ç?k?? için yol aç?labilece?ini söyler.

Bunun üzerine, demircinin gösterdi?i yere odun ve kömür y??an Göktürkler, madeni eritip bir geçit açarak d??ar? ç?karlar. 400 y?l sonra kom?u uluslarla sava??p, onlar? yenerek öçlerini al?rlar. Ergenekon destan?'n?n özeti:

Türk illerinde Türk oku ötmeyen, Türk kolu yetmeyen, Türk'e boyun e?meyen bir yer yoktu. Bu durum yabanc? kavimleri k?skand?r?yordu. Yabanc? kavimler birle?tiler, Türkler'in üzerine yürüdüler. Bunun üzerine Türkler çad?rlar?n?, sürülerini bir araya toplad?lar; çevresine hendek kaz?p beklediler. Dü?man gelince vuru?ma da ba?lad?. On gün sava?t?lar. Sonuçta Türkler üstün geldi.

Bu yenilgileri üzerine dü?man kavimlerin hanlar?, be?leri av yerinde toplan?p konu?tular. Dediler ki: ''Türkler'e hile yapmazsak halimiz yaman olur !'' Tan a?aranda, bask?na u?ram?? gibi, a??rl?klar?n? b?rak?p kaçt?lar. Türkler, ''Bunlar?n gücü tükendi, kaç?yorlar'' deyip artlar?na dü?tüler. Dü?man, Türkler'i görünce birden döndü. Vuru?ma ba?lad?. Türkler yenildi. Dü?man, Türkler'i öldüre öldüre çad?rlar?na geldi. Çad?rlar?n?, mallar?n? öyle bir ya?malad?lar ki tek kara k?l çad?r bile kalmad?. Büyüklerin hepsini k?l?çtan geçirdiler, küçükleri tutsak ettiler.

O ça?da Türkler'in ba??nda ?l Kagan vard?. ?l Kagan'?n da birçok o?lu vard?. Ancak, bu sava?ta biri d???nda tüm çocuklar? öldü. Kay? (Kayan) adl? bu o?lunu o y?l evlendirmi?ti. ?l Kagan'?n bir de Tokuz Oguz (Dokuz O?uz) adl? bir ye?eni vard?; o da sa? kalm??t?. Kay? ile Tokuz Oguz tutsak olmu?lard?. On gün sonra ikisi de kar?lar?n? ald?lar, atlar?na atlayarak kaçt?lar. Türk yurduna döndüler. Burada dü?mandan kaç?p gelen develer, atlar, öküzler, koyunlar buldular. Oturup dü?ündüler: ''Dörtbir yan dü?man dolu. Da?lar?n içinde ki?i yolu dü?mez bir yer izleyip yurt tutal?m, otural?m.'' Sürülerini al?p da?a do?ru göç ettiler.

Geldikleri yoldan ba?ka yolu olmayan bir yere vard?lar. Bu tek yol da öylesine sarp bir yoldu ki deve olsun, at olsun güçlükle yürürdü; aya??n? yanl?? yere bassa, yuvarlan?p paramparça olurdu. Türkler'in vard?klar? ülkede akarsular, kaynaklar, türlü bitkiler, yemi?ler, avlar vard?. Böyle bir yeri görünce, ulu Tanr?'ya ?ükrettiler. K???n hayvanlar?n?n etini yediler, yaz?n sütünü içtiler. Derisini giydiler. Bu ülkeye ''Ergenekon'' dediler.

Zaman geçti, ça?lar akt?; Kay? ile Tokuz Oguz'un birçok çocuklar? oldu. Kay?'n?n çok çocu?u oldu, Tokuz Oguz'un daha az oldu. Kay?'dan olma çocuklara Kayat dediler. Tokuz'dan olma çocuklar?n bir bölümüne Tokuzlar dediler, bir bölümüne de Türülken. Y?llar y?l? bu iki yi?idin çocuklar? Ergenekon'da kald?lar; ço?ald?lar, ço?ald?lar, ço?ald?lar. Aradan dört yüz y?l geçti.

Dört yüz y?l sonra kendileri ve süreleri o denli ço?ald? ki Ergenekon'a s??amaz oldular. Çare bulmak için kurultay toplad?lar. Dediler ki: ''Atalar?m?zdan i?ittik; Ergenekon d???nda geni? ülkeler, güzel yurtla varm??. Bizim yurdumuz da eskiden o yerlerde imi?. Da?lar?n aras?n? ara?t?r?p yol bulal?m. Göçüp Ergenekon'dan ç?kal?m. Ergenekon d???nda kim bize dost olursa biz de onunla dost olal?m, kim bize dü?man olursa biz de onunla dü?man olal?m.

Türkler, kurultay?n bu karar? üzerine, Ergenekon'dan ç?kmak için yol arad?lar; bulamad?lar. O zaman bir demirci dedi ki: ''Bu da?da bir demir madeni var. Yal?n kat demire benzer. Demirini eritsek, belki da? bize geçit verir. Gidip demir madenini gördüler. Da??n geni? yerine bir kat odun, bir kat kömür dizdiler. Da??n alt?n?, üstünü, yan?n?, yönünü odun-kömürle doldurdular. Yetmi? deriden yetmi? büyük körük yap?p, yetmi? yere koydular. Odun kömürü ate?leyip körüklediler. Tanr?'n?n yard?m?yla demir da? k?zd?, eridi, ak?verdi. Bir yüklü deve ç?kacak denli yol oldu. Sonra gök yeleli bir Bozkurt ç?kt? ortaya; nereden geldi?i bilinmeyen. Bozkurt geldi, Türk'ün önünde dikildi, durdu. Herkes anlad? ki yolu o gösterecek. Bozkurt yürüdü; ard?ndan da Türk milleti. Ve Türkler, Bozkurt'un önderli?inde, o kutsal y?l?n, kutsal ay?n?n, kutsal gününde Ergenekon'dan ç?kt?lar.

Türkler o günü, o saati iyi bellediler. Bu kutsal gün, Türkler'in bayram? oldu. Her y?l o gün büyük törenler yap?l?r. Bir parça demir ate?te k?zd?r?l?r. Bu demiri önce Türk kagan? k?skaçla tutup örse koyar, çekiçle döver. Sonra öteki Türk be?leri de ayn? i?i yaparak bayram? kutlarlar.

Ergenekon'dan ç?kt?klar?nda Türkler'in kagan?, Kay? Han soyundan gelen Börteçine (Bozkurt) idi. Börteçine bütün illere elçiler göderdi; Türkler'in Ergenekon'dan ç?kt?klar?n? bildirdi. Ta ki, eskisi gibi, bütün iller Türkler'in buyru?u alt?na gire. Bunu kimi iyi kar??lad?, Börteçine'yi kagan bildi; kimi iyi kar??lamad?, kar?? ç?kt?. Kar?? ç?kanlarla sava??ld? ve Türkler hepsini yendiler. Türk Devleti'ni dört bir yana egemen k?ld?lar.